بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با میزان قانون‌گریزی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه تبریز)

نظم اجتماعی به عنوان یک ارزش متعالی، وسیله و هدف تمام نظام­های اجتماعی است که در این راستا حاکمیت قانون ضامن ثبات جامعه و حفظ نظم اجتماعی می­باشد؛  پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با قانون­گریزی دانشجویان دانشگاه تبریز به انجام رسیده است؛ جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز می­باشند که 150 نفر با روش نمونه­گیری تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند؛ روش پژوهش، پیمایش و ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه می­باشد.
نتایج پژوهش حاکی از این است که میزان قانون­گریزی در بین دانشجویان، کمتر از حد متوسط می­باشد؛ در بررسی میزان ضریب همبستگی بین میزان اعتماد اجتماعی و میزان قانون­گریزی دانشجویان می­توان گفت، بین دو متغیر همبستگی معکوس و نسبتا قوی (350/0-) و معنادار در سطح اطمینان 99 درصد (000/0) وجود دارد؛ بررسی میزان ضریب همبستگی بین همنشینی با دوستان ناباب و میزان قانون­گریزی دانشجویان می­توان گفت، بین دو متغیر همبستگی مثبت و نسبتا قوی (430/0) و معنادار در سطح اطمینان 99 درصد (000/0) وجود دارد؛ در نهایت در بررسی میزان ضریب همبستگی بین دینداری و میزان قانون­گریزی دانشجویان می­توان گفت، بین دو متغیر همبستگی معکوس و نسبتا قوی (370/0-) و معنادار در سطح اطمینان 99 درصد (000/0) وجود دارد. نتایج تحلیل چندمتغیره رگرسیونی نیز حاکی از این است که سه متغیر مذکور در مجموع، 33 درصد  از تغییرات مربوط به قانون­گریزی را تبیین می­کنند.
با توجه به نتایج پژوهش می­توان گفت، توجه به تقویت معنویت و نقش مهم دین در جامعه، تقویت اعتماد اجتماعی و توجه ویژه به بحث کنترل اجتماعی در بین جوانان از جمله موارد حائز اهمیت جهت کاهش میزان قانون­گریزی در بین دانشجویان می­باشد.